Je gaat ’s ochtends wandelen: waar ga je heen? En waarom?
Dan ga ik waarschijnlijk naar de Fischbeker Heide. Die ligt dichtbij genoeg, zodat je niet te veel hoeft te plannen. Als je er eenmaal bent, heb je het gevoel dat je in een compleet andere wereld bent beland. De bloeiende heide, de stilte, de lucht − je ervaart een gevoel van rust. Want Hamburg bestaat niet alleen uit water, er is ook ongerepte natuur, als je er maar voor openstaat.
Welk Hamburgs stereotype vind je het leukst? En klopt het?
Ik weet niet of het een officieel stereotype is, maar je ziet altijd wel minstens één iemand op het water, of dat nu op een boot, een supboard of een waterfiets is. Het weerspiegelt een van de essenties van Hamburg: ons collectieve verlangen om contact te maken met water. Zelfs in de herfst zie je mensen peddelen in de mist. Het is prachtig, haast poëtisch, hoe het water mensen steeds weer aantrekt.
En welk stereotype vind je juist niet leuk?
De uniforme look van het ‘rijke witte Winterhude-uniform’ − glas in de hand, polo’s, minirokjes met grove laarzen. Het is niet dat ik de outfit zelf lelijk vind, maar dat iedereen er precies hetzelfde uitziet. Eigenheid is ingeruild voor veiligheid. Het voelt als wegkijken voor het feit hoe divers en expressief mensen werkelijk zijn.
Wat is één advies dat je iemand zou geven die Hamburg voor het eerst bezoekt?
Luister niet te veel naar de vooroordelen of reisgidsen. Verken de stad met een open blik en onthoud dat elke wijk zijn eigen identiteit heeft. Breng tijd door aan het water − dat is hier haast een spirituele noodzaak. En bezoek culturele evenementen: het maandelijkse African Food Festival, lokale kunstbijeenkomsten en kleine concerten. Hamburg heeft zoveel meer te bieden dan de gebruikelijke clichés, als je je nieuwsgierigheid maar de vrije loop laat.